Hoe communiceer je met iemand met kanker? In deze blog lees je meer over de ringtheorie: een eenvoudig maar krachtig hulpmiddel dat helpt bij communicatie tijdens een crisis, zoals bij kanker.
Misschien herken je dit: kanker heeft je leven op z’n kop gezet. Je doet je best om je staande te houden. Op een bepaald moment kom je een collega of bezorgde buurvrouw tegen. Ze leven enorm mee, zijn geschrokken van jouw diagnose… en gooien hun emoties bij jou op tafel. Voordat je het weet sta je opeens een huilend iemand te troosten, die het moeilijk heeft met jouw ziekte. Het lijkt alsof je in de verkeerde film bent beland...
Ik herinner me zelf een zo een situatie die me op dat moment compleet overviel. Tijdens een telefoongesprek met mijn zus vertelde zij hoe ze direct een afspraak had gemaakt met haar gynaecoloog, omdat ze zich zorgen maakte dat ze misschien ook een verhoogd risico liep op borstkanker. Terwijl ik worstelde met mijn eigen zorgen—over mijn behandelingen, mijn kinderen en alles wat er op me afkwam—moest ik ineens haar geruststellen. Ik sloeg toen helemaal dicht. Natuurlijk begreep ik achteraf haar bezorgdheid, maar ik kon het er op dat moment gewoon niet bij hebben.
Later vond ik een artikel over de Ringtheorie. Het gaat over precies dit soort situaties, waarin onbegrip en frustraties de kop opsteken. Het schema is bedacht door een Amerikaanse ex-borstkankerpatiënte en biedt een simpel, maar krachtig hulpmiddel voor communicatie tijdens een crisis.
Hoe werkt het?
Stel je een cirkel voor met verschillende lagen (zie afbeelding). In het midden van de cirkel zit de persoon die de crisis doormaakt—in dit geval, degene met kanker. Daaromheen komen steeds grotere cirkels met de mensen om haar heen, ingedeeld naar hoe direct ze betrokken zijn.
Midden: De hoofdpersoon van de crisis.
Eerste ring: De meest betrokkenen, zoals de partner.
Volgende ringen: Kinderen, ouders, beste vrienden.
Nog grotere ringen: Overige familie, vrienden, collega’s, buren, kennissen, sportmaatjes enzovoort.
En nu de kernregel van de Ringtheorie:
Steun, liefde en hulp gaan naar binnen.
Frustraties, zorgen en emoties gaan naar buiten.
Als je bijvoorbeeld in de buitenste ring zit (zoals een collega of buurvrouw), kun je je zorgen delen met andere collega’s of vrienden, maar niet met de persoon in het midden. Diegene heeft juist steun nodig. Bevind je je in een kleinere ring (bijvoorbeeld een partner of ouder), dan kun je jouw zorgen beter delen met iemand verder buiten de cirkel, maar liever niet met degene in het midden.
Wat betekent dit in de praktijk?
Sta je dicht bij iemand die iets heftigs meemaakt? Bied dan steun en een luisterend oor. Vermijd het om je eigen zorgen of emoties over hun crisis op hen af te schuiven. Wil je zelf even je hart luchten? Zoek dan iemand die verder van de situatie afstaat dan jij.
Kort gezegd: Steun degene die dichter bij het centrum staat dan jij, en zoek steun bij degene die verder weg staat.
Dit principe kan enorm helpen om spanningen en irritaties te voorkomen en iedereen te geven wat ze op dat moment nodig hebben. Dus als je ooit twijfelt hoe je een gesprek moet aanpakken, denk aan de lagen van de cirkel: steun naar binnen, zorgen naar buiten.
Goed om te weten: Uit mijn ervaring blijkt dat de persoon in het midden het meestal helemaal niet erg vindt om over alledaagse, niet-kankergerelateerde dingen te praten, zoals ingegroeide teennagels of snurkende partners. Het gewone leven van de mensen om hen heen gaat namelijk gewoon door, en daar willen ze nog steeds graag deel van uitmaken.
コメント